அம்மா என்றால் அன்பு – 2

இந்த கதையின் முந்த பாகத்தை படித்த அனைத்து நல்லுள்ளங்களுக்கும் மிக்க நன்றி. இதோ அதன் தொடர்ச்சி……..

அவன் கை என் இரு முலைகளையும் மாறி மாறி பிசைந்தது. நான் என் கன்ட்ரோலை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக இழந்து கொண்டிருந்தேன். என் உடல் அவன் செயலுக்கு ஒத்துழைக்க தொடங்கியது. என் புண்டையில் இருந்து ஈரம் கசிய தொடங்கியது.

திடீரென விளக்குகள் பிரகாசிக்க இடைவேளை விட்டார்கள். அவன் தன் கையை மெதுவாக உருவிக் கொண்டான். நான் என் உடம்பை முந்தானையால் போர்த்திய படியே இருந்தேன். மிகவும் குளிர்வது போல் கைகளைக் கட்டிக் கொண்டேன். என் கணவர் எழுந்து வெளியில் சென்றார்.

“டேய் நீ ரொம்ப தப்பு பண்றே? அப்பாவுக்கு தெரிஞ்சா என்ன ஆகும் தெரியுமா?” என்றேன்.

“என்ன மிஞ்சிப் போனா அடிப்பாரு! அவ்வளவுதானே!…”

“அப்ப நீ எதுக்கும் துணிஞ்சுதான் வந்திருக்கியா?”

“அம்மா…ப்ளீஸ்மா…எனக்கு உன்மேலே ரொம்ப ஆசைம்மா! அதையேன் புரிஞ்சுக்க மாட்டீங்கறே.”

“மண்ணாங்கட்டி. இதுக்கு பேரு ஆசையா? பாவம்டா!…. நீ நரகத்துக்குதான் போவே,” என சபித்தேன்.

“நீயும் தான் தப்பு பண்ணியிருக்கே! அதனாலே நீயும் என் கூட வருவேல்ல. எனக்கு அது போதும்,” என்றான்.

மேலும் பேச முயலுகையில் அவர் வருவது தெரிந்தது. எனவே அமைதியானேன்.

விளக்குகள் அணைந்து மீண்டும் சினிமா தொடங்கியது. மீண்டும் என் சேலைக்குள் கையை விட்டு என் முலைகளை பிசைந்தான். என்னை அறியாமலே நான் அவனிடம் என்னை இழந்து கொண்டிருந்தேன். அவன் கை என் வயிற்றுக்கு இறங்கி என் தொப்புளை நோண்டியது. என் சேலைக்கு வயிற்றுக்கும் இடையில் அவன் கையை திணிக்க நான் என்னை அறியாமலே என் வயிற்றை உள்ளிழுத்து அவன் கை உள்ளே நுழைய உதவினேன். அவன் கை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக முன்னேறி என் மயிர்கற்றையைப் பிடித்து இழுத்தது. என் ஆப்பத்தில் கையை வைத்து தேய்க்க நான் என் உடலை குறுக்கி உணர்ச்சி வசப்பட்டேன். அவன் நடுவிரலை அழுத்த அது என் புண்டை கீற்றுக்குள் நுழைந்தது. நான் என் தொடைகள் இரண்டையும் இறுக்க அவன் கை என் தொடைகளுக்கிடையில் பொறியில் மாட்டிய எலி போல் தவித்தது.

என் தொடையை தன் கையால் பிளந்தான். அதற்கு மேல் என்னாலும் அடக்க முடியவில்லை. நான் சிறிது சிறிதாக தொடைகளை விரிக்க அவன் தன் இரண்டு விரல்களை என் புண்டைக்குள் நுழைத்தான். என்னால் என் முனகலை அடக்கமுடியவில்லை. ஒருகட்டத்தில் நான் சத்தமிட்டு முனகிவிட என் கணவர் திரும்பிப் பார்த்தார். நான் என் முந்தானையின் முனையை எடுத்து வாயில் வைத்துக் கொண்டேன். என் நல்ல நேரம் அதே சமயத்தில் ஒரு துக்கமான ஸீன் ஒன்று திரையில் ஓடிக் கொண்டிருந்தது. நான் அதைப் பார்த்து துக்கம் தாளாமல் வாயைப் பொத்திக் கொண்டதாக நினைத்த என் கணவர் என்னை கேலி பேசினார். எனக்கு, அப்பாடா என்றிருந்தது.

அவனுடைய விரல்கள் என் புண்டைக்குள் குடைச்சல் கொடுத்தது. அப்படியே என் புண்டைக்குள் விரல்களால் குத்தி குத்தி ஓட்ட ஆரம்பித்தான். நான் உணர்ச்சிவசப்பட்டு அதை அடக்க மிகவும் சிரமப் பட்டேன். ஒருவழியாக எனக்கு கிளைமாக்ஸ் வர என் புண்டையில் பெருக்கெடுத்த காமரசம் அவன் கையை நனைத்தது. அதன் பின்னரே அவன் தன் விரலை வெளியே எடுத்தான். எனக்கு கிளைமாக்ஸ் ஆனதும் தன் விரலை எடுத்த அவன் என் கையை அவன் பேன்டின் மேல் வைத்தான். அது ஏற்கனவே ஈரமாகி நனைந்திருந்தது.

******
அடுத்த நாள் அவனுக்கு விடுமுறை. கிச்சனில் என்னையையே சுற்றி சுற்றி வந்தான். நான் சமையலை கவனித்த போது என் பின் பக்கமாக வந்து என் இடுப்பை சுற்றி வளைத்தான். நான் அவன் கையை தட்டிவிட்டு முறைத்தேன்.

“ராஜு போதும் என்ன விளையாட்டு இது? உங்க டீச்சர் நீ சரியா படிக்கிறதில்லைன்னு கம்ப்ளைன்ட் பண்றாங்க. உன் கவனம் வேற எங்கேயோ போகுதுன்னு சொல்றாங்க. ஏன்டா இப்படி இருக்கே?”

“என் கவனம் எல்லாம் உன் மேலேதாம்மா இருக்கு”

“நேத்து தியேட்டர்லே உன் நடவடிக்கையே சரியில்ல. இன்னைக்கு என்னன்னா என்னை கட்டிப் பிடிக்குற மாதிரி எங்கெல்லாமோ கையை வைக்கிறே. உன் மனசுலே என்னடா நினைச்சுக்கிட்டிருக்கிறே?”

“நான் உன்னையே தாம்மா நினைச்சுக்கிட்டு இருக்கிறேன்.”

“நீ பேசுறதே சரியில்லை. உங்கப்பாவுக்கு இதெல்லாம் தெரிஞ்சுதுன்னா கொன்னே போட்டுடுவார்.”

“தெரியாம பார்த்துக்கோம்மா.”

“என்னடா விளையாடுறியா?”

“உங்கிட்டே விளையாடனும்னு ஆசையா இருக்கும்மா. ப்ளீஸ்மா.”

“என்ன விளையாட்டுடா?”

“அப்பா உங்கிட்டே ராத்திரி விளையாடுவாறே! அந்த விளையாட்டும்மா.”

“தொடப்பகட்டை பிஞ்சுடும் ராஸ்கல். அம்மாவே பார்த்து படுக்க கூப்பிடுறீயா?”

“அவர்தான் பொம்பளைப் பிள்ளை வேணும்னு சொல்றார்லே. அதை நான் உனக்கு தர்றேம்மா.”

“அடி செருப்பாலே, என்ன பேச்சு பேசுறே! என்னைப் பத்தி என்னடா நினைச்சுக்கிட்டுருக்கே உன் மனசிலே?”

“நீ என்னமோ தப்பே செய்யாதது போல பேசுறே?”

“நான் என்னடா தப்பு பண்ணேன்?”

“என்னையே நீ உன் கூட பிறந்த தம்பி கூட படுத்துத்தானே பெத்தே!”

நான் வாயடைத்து திகைத்து நின்றேன். அவன் அவ்வாறு பேசியதால் அல்ல! அதிலிருந்த உண்மையை நினைத்துத்தான்.

என் நினைவுகள் 17 வருடங்கள் பின்னோக்கி சென்றது.

*******

நான் பிறந்தது ஒரு சிறிய கிராமம். பெண்கள் வயசுக்கு வந்து ஒரு வருடத்திற்குள்ளாகவே அவளுக்கு திருமணம் செய்து கொடுத்துவிடுவார்கள். அதற்கு மேல் வைத்திருந்தால் ஊரில் கேலிப் பேச்சு பேசுவார்கள். நான் மட்டுமே விதிவிலக்காக 10 வரை படித்து முடித்துவிட்டு 15 வயதில் கல்யாணம் செய்து கொண்டேன். கல்யாணம் முடிந்ததுமே சென்னைக்கு வந்துவிட்டோம். அவரிடம் கோபம் ஒன்று தான் குறையேயொழிய மற்றபடி என்னை நன்றாக கவனித்துக் கொண்டார்.

ஒரு வருடம் வரை வாழ்க்கை என்னவோ நிம்மதியாகத்தான் சென்றது. ஆனால் அதற்கு பின் தான் எனக்கு குழந்தைப் பிறக்காததைப் பற்றி ஊரில் ஒரு மாதிரியாக பேச ஆரம்பித்தார்கள். எங்கள் ஊரில் பெரும்பாலான பெண்கள் கல்யாணம் முடிந்து பத்தாவது மாதத்திலேயே வயிற்றை தள்ளிக் கொண்டு நடப்பதைப் பார்த்திருக்கிறேன். ஆனால் எனக்கு ஒருவருடம் ஆகியும் எதுவும் நடக்கவில்லை. ஊரில் நல்லது கெட்டது நடந்தால் அதில் கலந்து கொண்டால் ஜாடை மாடையாக பேசத் தொடங்கினார்கள். குழந்தைப் பிறக்காததற்கு ஆண்களை ஒரு போதும் குற்றப் படுத்த மாட்டார்கள். பெண்களைத் தான் மலடி என கேவலப் படுத்துவார்கள். நாளாக நாளாக என்னையும் மலடியென அழைக்கத் தொடங்கினர்.

என்னுடைய பக்கத்து வீட்டுக்காரியின் ஆலோசனையின் பேரில் என் கணவருக்கு தெரியாமல் டெஸ்ட் செய்து கொண்டேன். என்னிடம் ஒரு குறையும் இல்லை என டாக்டர் சொல்லிவிட்டார். அத்தோடு உன் வீட்டுக்காரரையும் வரச்சொல்லு அவரையும் செக்கப் செய்யணும் என்றார்.

நான் செக்கப் செய்ததை அவரிடம் கூறாமல் அவரிடம், “ஏங்க நமக்கு குழந்தையே பிறக்கலியே. டாக்டரிடம் போய் ஒரு செக்கப் செஞ்சுட்டு வாங்களேன்,” என்றேன்.

அவ்வளவு தான் அவருக்கு வந்ததே கோபம், “ஏண்டி மலட்டு முண்டை, ஒரு குழந்தைப் பெத்துக்க உனக்கு துப்பில்ல. என்னை குறை சொல்றீயா?”

“இல்லேங்க டாக்டர்கிட்டே போய் பார்த்தோம்னா……”

“இங்க பாரு எங்கப்பன் 6 பிள்ளை பெத்தாரு, என் தாத்தா 10 பெத்தாரு. நீ ஒன்னு கூட பெத்துக்க துப்பில்லாத நாயி. உனக்கு என்னடி குறைவச்சேன். உன்னை நல்லா தானே ஓக்கிறேன். அதுலே ஏதாவது குறை கண்டியா? (ம்க்க்கும்ம்…என்னைக்கு நீங்க என்னை முழுசா திருப்திபடுத்தியிருக்கீங்க. உங்களுக்கு வேலை முடிஞ்சா போதும்னுதானே போறீங்க…என மனதுக்குள் நினைத்துக் கொண்டேன். வெளியில் அவரிடம் நேராக சொல்ல தைரியம் வரவில்லை.) என்னை ஆம்பிளை இல்லேன்னு சொல்றீயே? உனக்கு என்ன திமிரு இருக்கும்,” என கத்த நான் அமைதியானேன். இது ஆண்களுக்கே உள்ள ஈகோ பிரச்சினை.

*******
சில நாட்கள் கழித்து என் பெரியம்மாவின் மகள் மல்லிகா கர்ப்பமாக இருக்கும் செய்தி கேட்டு அவளைப் பார்க்க சென்றேன். அவளும் நானும் சின்ன வயதிலிருந்தே தோழிகள். இருவருக்குள்ளும் ரகசியம் எதுவும் கிடையாது. அவள் என்னைவிட சில மாதங்கள் தான் பெரியவள். ஒரே ஸ்கூலில் தான் படித்தோம். அவள் ஒன்பதாவது படிக்கும் போதே உள்ளூர் மாப்பிள்ளைக்கு அவளுக்கு கல்யாணம் செய்து கொடுத்துவிட்டார்கள். கல்யாணம் முடிந்த பிறகு ஊருக்கு வந்தால் அவளைப் பார்க்காமல் போக மாட்டேன். இருவரும் தங்களுடைய தாம்பத்ய வாழ்க்கையில் உள்ள சுக துக்கங்களை மனம் விட்டு பகிர்ந்து கொள்வோம்.