பருவம் 20

பருவம் 20

உங்களின் கருத்துக்களை தெரிவிக்க [email protected]
தங்கள் பற்றிய தகவல்களை வெளியிட மாட்டேன்.

—–/———-

என் கதைக்கு தொடர்ந்து ஆதரவு அளித்து வரும் என் நண்பர்களுக்கு வணக்கம். என் வாழ்க்கையில் நடந்த சம்பவத்தை நினைவுகூர்ந்து தொகுப்பாக எழுதி வருகிறேன். சில நிகழ்வுகள் கொஞ்சமும் கற்பனை கலவாமல், சிலவற்றை சிறு கற்பனை நிகழ்வுகள் தர இருக்கிறேன். தொடர்ந்து ஆதரவு தருமாறு வேண்டுகிறேன்

எழுந்து என் ஆடைகளை சரி செய்ய அவளும் அவ்வாறு எழுந்து சரி செய்து கொண்டாள். பின் ஹால் வந்து அவளை அணைத்து முத்தம் கொடுத்து கதவு அருகில் சென்றோம். என் சுண்ணி மறுபடி பெரிதாக
“எனக்கு என்னமோ உங்க ரெண்டு பேரையும் தனியா விடுறது சரி படலை, இது அடங்கவே அடங்காத?”
நான் -”அடக்குறது கொஞ்சம் கஷ்டம்”

“நீ போ, நான் குளிச்சிட்டு அங்கே வரேன், மூன்று பெரும் ஒண்ணவே இருப்போம். அது தான் நல்லது”
அவசரப்பட்டு இவள் மீது கை வைத்தடு ரொம்ப தப்பு என்று அப்போது உணர்ந்தேன்.
நான் எப்படி கழட்டி விடுவது என்று எண்ணிய போது, அவளுக்கு அழைப்பு வந்தது.
நான் உடனே கதவை திறந்து கொண்டு அத்தை வீட்டுக்கு சென்று கதவை திறக்க, யாழினும் வந்தால். வந்தவள் குறும்பாக என்னை பார்த்து கொண்டிருந்தாள். நான் குழப்பத்தில் முழிக்க…
“என்ன மாமா ஆச்சி”
நான் -”ஒன்னும் இல்லை”
அதற்குள் சுமதி என் பின்னால் வந்தால்.

“யாழினி என் கூட கரூர் வரைக்கும் வர முடியுமா, கொஞ்சம் urgent. மாமியார்க்கு உடம்பு சரியில்லை என்று போன் வந்துடுச்சு.”
யாழினி-”இல்லை அக்கா, எனக்கு உடம்பு சரியில்லை” என்றால்.
“என்ன ஆச்சு என்றால். யாழினி மூன்று விரல்களை எனக்கு தெரியாதா படி காட்டினாள் (தெரியாமலைய?)
சுமதி -”ஓ சரி சரி, ஒரு சின்ன உதவி.. உன் மாமாவை பக்கத்து பேருந்து நிலையத்துக்கு கொஞ்சம் கூப்பிட்டு போய் விட சொல்றியே”
“சரி அக்கா” என்று கூறி அவள் அருகில் சென்றால், நான் பின் நகர்ந்து வெளியே verandaவில் இருக்கும் chaiரில் சென்று அமர்ந்தேன். யாழினி சுமதி காதில் ஏதோ சொல்ல, சுமதி என்னை அழைத்து அவள் வீட்டுக்கு அழைத்து சென்றாள்.

பஞ்சையும் நெருப்பை ஒண்ணவே விட்டு போறோம்ன்னு பயந்தேன்”
என்று கூறியபடி கதவை திறந்தாள்.
உள்ளே சென்று கட்டிலறை அழைத்து போனாள், அங்கு அவள் துணி அலமாரி திறந்து, உள்ளே இருந்து whisper எடுத்து கொடுத்து. “போ போ நான் பயம் இல்லாம ஊருக்கு போவேன் இனி” என்று கூறி என் கன்னத்தில் முத்தமிட்டு கொண்டே என் சுன்னியை பிடித்து அமுக்கினாள். நானும் அவள் மார்பை கசக்க, சிறிது நேரம் தடவினோம்.

எனக்கு புரிந்தது, யாழினி தனக்கு தூரம் என்று கூறியதால், நாங்கள் எதுவும்செய்ய இயலாது என்று எங்களை தனியாக விட்டு கெளம்புகிறாள் என்று.
நான் அவள் புடவையை துக்க, அவள் வேகமாக பிரிந்து, “எனக்கு நேரம் இல்லை, நாளை மதியம் வருவேன். அப்போ வைத்து கொள்ளலாம். நீ இப்போ போ” என்று கூற. நான் பின் நகர.
“கெளம்பியச்ச?” என்று கேட்டு கொண்டே யாழினி உள்ளே வந்தாள்.
பின் அவளுடன் பேசி கொண்டே பைகளை அடுக்கினால்.
மூன்று பேரும் கெளம்பி சுமதியை பேருந்து நிலையத்தில் இறக்கி விட்டு வீட்டுக்கு கிளம்பினோம்.
நான் -”சூப்பர் பிட்டு போட்டு தப்பிச்சிட்டோம்”
யாழினி -”கண்டுபிடிச்சித்த.”

நான் -”இல்லாட்டி உன்னையும் கூப்பிட்டு கெளம்பிருக்கும்”
யாழினி -”அம்மா கொஞ்சம் சந்தேகப்படுறங்க, அவங்க தான் சொல்லிருப்பாங்க”
நான் அமைதியாய் இருந்தேன்.
அவள் -”கொஞ்சம் ஜாக்கிரதையா இருக்கணும், எனக்கு இங்கு இருக்குறது சரியா படலை”
என் மனத்தில் அது தான் ஓடியது. ஆனால் எங்கே போவது?
தலையை ஆட்டியபடி கேட்டு கொண்டேன்.
அவள் -”பாண்டிச்சேரி போயிடலாம்”
சரியாக வீட்டை அடைந்தோம்.
அவள் -’என் பெட்டி மட்டும் எடுக்கணும், எடுத்து ஊருக்கு ஒடனே கெளம்புவோம்.”
அவளுடன் உள்ளே சென்று அவள் பெட்டிகளை எடுத்து வண்டியில் அடுக்கி, அங்கிருந்து ஒரு 10 நிமிடத்தில் கிளம்பினோம்.

அதற்குள் அவள் தம்பி அழைக்க அவள் சத்தம் போடாமல் மெதுவாக பேசினாள்.
நானும் வண்டியை வேகமாக செலுத்தி ஊரை தாண்டி ஒட்டிக்கொண்டிருந்தேன்.
ஒரு பதினைந்து நிமிடங்கள் கழித்து அவள் phone வைத்தால். வெளியே பார்த்து கொண்டுஇருந்தால். நான் மெதுவாக அவள் தொடையில் கை வைக்க, திரும்பி பார்த்தாள், அவள் கண்கள் கொஞ்சம் ஈரமாக இருந்தது.
“என்ன ஆச்சு?”

அவள் -’நல்ல வேலை கிளம்பினோம், அவன் வீட்டுக்கு வந்துருக்கான். இப்போ நம்ம எங்கன்னு தெரியாம ரன் தம்பி கிட்ட கேட்டு torture பண்றனாம். அவன் என் phone on பண்ண வேணாம்னு சொல்றான்.”
அதற்குள் அவன் அம்மா (அத்தை) அழைக்க, அவள் அருகில் சுற்றி பார்க்க போவதாக கூறினால். அத்தை எங்களை அன்றிரவு கெளம்பி சென்னை வருமாறு கூறினால். இவள் அது முடியாது, திங்கள்கிழமை காலை வருவதாக கூறி, உடம்பு சரியில்லை என்று கூறினால். இவ்வாறு அவள் மாறி மாறி வீட்டில் இருப்பவர்கள் கூட பேச. வண்டி விழுப்புரம் அடைந்தது.

அங்கு ஓட்டலில் சாப்பிட்டுவிட்டு மறுபடியும் கிளம்பினோம். வண்டி நேராக பாண்டி நோக்கி சென்றது, சிறிது நேரம் அவளை சில்மிஷம் செய்யும்போது phone வர, அரைகுறை விளையாட்டில் அப்படியே தூங்கிப்போனால்.
பாண்டி அடைந்து நான் ரூம் எடுத்த பிறகு அவளை எழுப்பினேன். என் கழுத்தில் இருந்த செயின் போட்டுட்டு நெத்தியில் பொட்டு வைக்க அவள் புடுப்பெண் போல மாறினால். ஒரு நல்ல ஹோட்டலில் ரூம்.
இவள் இறங்கியதும் ஹோட்டலில் இருப்பவர்கள் இவளை பார்த்து புதிதாக திருமண ஜோடியாக நினைத்தனர்.
பொருட்கள் உள்ளே கொண்டு சென்று, அவள் கழிவறைக்கு சென்றால். வரும்போது கையில் செயின் பிடித்து வந்து குறும்பாக
“எப்போடா கல்யாணம் ஆச்சி?”

“கார்ல”
என்று அவளை இழுத்து அணைத்து கொண்டேன்.
அவள் என் முகத்தில் முத்தம் கொடுத்தாள்.
நான் அவள் உதட்டில் முத்தம் கொடுக்க முயற்சிக்க அவள் என் பிடியில் இருந்து விலகி ஓடினாள். நானும் அவளை விரட்ட அவள் கட்டில் மீது ஏறி மறுபுறம் சென்றால். என் கையில் மாட்டாமல் ஓடி கொண்டே இருந்தால். பின் கழிவறைக்கு சென்று கதவை தாளிட்டால். நான் கெஞ்சியும் திறக்கவில்லை. பின் பத்து நிமிடம் கழித்து திறக்க நான் உள்ளே சென்று, கதவை தாளிட்டேன்.

அவள் நிர்வாணமாக திரும்பி எனக்கு முதுகை காட்டி நின்று கொண்டிருந்தாள்.
நான் என் உடைகளை களைந்து அவள் பின்னால் சென்று அவளை அணைத்தேன். அவள் உடல் சிலிர்த்தது. நான் ஷோவெர் திறந்து வைத்து அவள் பின் கழுத்தில் முத்தமிட்டேன். அவள் சூத்தை பின்னோக்கி தள்ளினாள். அவள் இடுப்பில் என் சுண்ணி தேய்த்தது.

இடுப்பில் இருந்து கையை மேல் நோக்கி சென்று அவள் மார்பை பிடிட்டேன். அவள் நிப்பில்ஸ் ரொம்ப பெரிதாக இருந்தது.
பின் நான் நன்றாக அவளை இருக்க, என் சுண்ணி நசுங்க அவள் மார்பும் நசுங்கி அவள் அஹ்ஹ்ஹ என்று சத்தம் போட்டு திடும்பி எண் உதத்தை கவ்வினாள்.
ஒரு வெறித்தனமாக முத்தம் கொடுத்து அவள் கால்களை தூக்கி என்னை சுற்றி வளைத்து, அவள் கைகள் என் தலையை இழுத்து பிடித்துக்கொண்டாள்.

நான் ரன் கையை கீழ் நோக்கி சென்று அவள் சூத்தை கசக்கினேன். என் விரல்கள் அவள் சூத்து ஓட்டையில் விட்டு, அப்படியே தடவி, அவள் கூதியை தடவினேன்.
பின் இரண்டு கைகளால் அவள் சூத்தை பிடித்து தூக்கி அங்கிருந்த சுவற்றில் சாய்த்து முத்தம் கொடுத்து அவள் கழுத்தில் கடித்தேன். அவள் கைகளை கொண்டு என் சுன்னியை பிடித்து அவள் புண்டையில் வைத்தால். நான் மெதுவாக என் இடுப்பை அசைக்க அது உள்ளே சென்றது. பின் மெதுவாக உள்ளே வெளியே என்று ஆட்டி, வேகமாக குத்த அது முழுவதும் உள்ள சென்றது. அவள் என் வாயில் இருந்து எடுத்து அஹ்ஹ்ஹ என்று முனங்கினாள்.