மாலதி டீச்சர் – 40

Tamil Kamaveri – (அதிர்ந்தேன்.)
‘எல்லாம்.’ (என் உறுப்பிலிருந்து கையை எடுத்தாள்.)
‘என்னடி சொல்ற?’
‘ம்ம். நம்ம விசயம் அவளுக்கு முழுசா தெரியும்.’

(நீங்களும் உங்கள் கதையை எங்களுடன் பகிருந்து கொள்ளுங்கள் . எங்கள் தளத்தில் பதிவு(Register)செய்து உங்கள் கதையை எழுதவும்) . தயவு செய்து பெரிய கதையாக எழுதவும் . கதையை இங்கும் அனுப்பலாம் : [email protected]

இந்த கதையை எழுதியவர் : stylesrack

‘எப்படி தெரியும்?’
‘நான்தான் சொன்னேன்.’
(எனக்கு கோபம் வந்தது.) ‘ஏய்ய்.. லூசுப் புண்ட.. அறிவிருக்கா உனக்கு? இத எதுக்குடி அவ கிட்ட சொன்ன? யாருக்கும் லேசா டவுட் கூட வந்துடக் கூடாதுன்னு நான் கேர்புல்லா இருந்துட்டு இருக்கேன். நீ இப்படி பண்ணிருக்க.’
‘நானும் அவ கிட்ட வேணும்னே சொல்லல சிவா. நாம ரெண்டு பேரும் ரொம்ப க்ளோஸ் பிரன்ட்ஸ்னு அவளுக்கு தெரியும். பட் உன்னாலதான் அவ கிட்ட சொல்ல வேண்டியதா போச்சு.’
‘என்னாலயா? நான் என்னடி பண்ணேன்.?’
‘என்னாலயா? நான் என்னடி பண்ணேன்.?’
‘ஒன் டைம் ஸ்டாப் ரூம்ல உக்காந்து உன் கூட எஸ்எம்எஸ்ல பேசிட்டு இருந்தேன். அப்போ அவ பக்கத்துலதான் சாப்பிட்டுகிட்டு இருந்தா. கரஸ்பாண்டன்ட் வந்து என்ன கூப்பிட்டார். நான் சட்டுனு என்ன செய்யனு தெரியாம அவகிட்ட போன குடுத்துட்டு போயி பேசிட்டு இருந்தேன். அப்போ நீ அனுப்பின மெசேஜ் அவ பாத்துட்டா. வந்ததும் கேட்டா. அதுக்கு மேல என்னால எதையும் மறைக்க முடியல.’

‘போடீங்ங்க… அறிவு கெட்ட முன்டம்.. சரி.. மெசேஜ் பாத்தா என்ன? பிரன்டுனு சொல்லி சமாளிக்க வேண்டியதான?’
‘கோபப்படாத சிவா.. அவ பாத்தது பிரன்ட அனுப்புற மாதிரியான மெசேஜ் இல்ல’
‘அப்படி என்ன மெசேஜ்?’
‘ஆமா அத வேற சொல்லனுமாக்கும்? ரொம்ப அசிங்கமான மெசேஜ்.’
‘ஆமா. ஐ லவ் யூ, ஐ நீட் யூ னு ஏதாவது அனுப்பிருப்பேன். வேற யாருக்கோ அனுப்புற மெசேஜ தப்பா எனக்க பார்வர்ட் பண்ணிட்டான்னு சொல்ல வேண்டியதானே’
‘போ சிவாõ.. சமாளிக்க முடிஞ்சிருந்தா சமாளிச்சிருக்க மாட்டேனா? உனக்கு எப்படி சொல்றதுன்னு தெரியல. இரு ஒரு நிமிசம்.’
சொல்லிவிட்டு டேபிளில் இருந்த மொபைலை எடுத்து டைப் செய்தாள். பின்னர் அதை என்னிடம் காட்டினாள்.
‘இப்படித்தான் அனுப்பிருந்த.’
நான் அதைப் படித்தேன். அதில் இருந்த மெசேஜ்.
‘ஹேய் மாலதி முன்டம்.. உன் அழகான புண்டைல ஓக்கனும் போல இருக்குடி. வரவா?’
நான் ஒன்றும் பேசாமல் போனை டேபிளில் வைத்தேன். (என் உறுப்பு விரைப்பு அடங்கியிருந்தது.)
அவள் என்னை லேசாக அணைத்து தோளில் முத்தமிட்டாள்.
‘இப்படி ஒரு மெசேஜ பாத்த பெறகு எப்படி மறைக்க முடியும்?’
‘ம்ம். எல்லாத்தையும் சொல்லிட்டியா?’
‘ம்ம். கடைசியா உன் பிரன்ட் வீட்ல நடந்தது கூட அவளுக்கு தெரியும்.’

‘ம்ம்’
‘ஏய்ய்.. கூல் சிவா. சுதா ரொம்ப நல்ல பொண்ணு. முதல்ல ரெண்டு நாள் என்கிட்ட சரியா பேசல. அப்புறம் என் நிலைமைய புரிஞ்சிகிட்டா. நீ பயப்படாத.’
‘நான் ஒன்னும் பயப்படலடி. உன் வாழ்க்ககைல ஏதாவது ப்ராப்ளம் வந்துக் கூடாதுன்னுதான் கொஞ்சம் டென்சனா இருக்கு.’
‘நோ சிவா. வேற யார்கிட்டயும் இதப்பத்தி சொல்ல மாட்டா. டோன்ட் வொரி. நம்ம ரெண்டு பேரையும் ஒரு நல்ல லவ்வர்ஸ் மாதிரிதான் அவ நெனக்கிறா.’
‘ம்ம். அவ பேசுறத வெச்சே எனக்கு கொஞ்சம் டவுட் இருந்துச்சு. நம்ம மேல அவளுக்கு சந்தேகம் இருக்கோனு. இப்பதான் தெரியுது. எல்லாம் தெரிஞ்சுதான் பேசிருக்கான்னு.’
‘ம்ம். ஷீ இஸ் வொண்டர்புல் கேரக்டர் சிவா. என் மேல ரொம்ப உயிரா இருப்பா. அதனாலதான் அவ கிட்ட எல்லாத்தயும் சொல்லும் போது எனக்கும் ரிலாக்சா இருக்கும். என்னோட குற்ற உணர்ச்சிய அவகிட்ட சொல்லி நெறய தடவ அழுதிருக்கேன். அவதான் எனக்கு ஆறுதல் சொல்லுவா.’
‘ம்ம்’
‘அவளும் தன்னோட ப்ராப்ளம் எல்லாம் என்கிட்டதான் சொல்லி அழுவா.’
‘ஓ அவளுக்கும் இந்த மாதிரி வேற கனெக்சன் இருக்கா?’
‘ச்சீ.. அவ அப்படி எல்லாம் இல்ல. குடும்ப பிரச்னைய சொல்லி அழுவா.’
‘ஓ சாரி. அப்படி என்ன பிரச்னை.?’

‘அவ புருசன் சரியா சம்பாதிக்கிறது இல்ல. பிசினஸ் பண்றேன்ற பேர்ல பிரன்ட்ஸ் கூட ஊர சுத்திகிட்டு, குடிச்சிகிட்டு திரிவான். இவ வாங்குற சேலரில தான் குடும்பத்த பாத்துக்குறா. குழந்தைக்கு ஒன்னுன்னா மருந்து மாத்திரை வாங்க கூட முடியாம கஷ்டப்படுவா. யார் கிட்டயும் உதவின்னு கேக்கவும் மாட்டா. நான்தான் சில சமயம் கேட்டு கேட்டு ஹெல்ப் பண்ணுவேன்.’
‘ஓ பாவம். அவளுக்கு எத்தன குழந்தைங்க.’
‘ஒரே ஒரு பெண் குழந்ததான். இப்பதான் ஒரு வயசாகுது. அந்தக் குழந்தைதான் இவளுக்கு உயிர். இவ ஸ்கூலுக்கு வந்ததும் அவ அம்மாதான் அவளப் பாத்துகிறாங்க. அவளுக்கு கல்யாணம் ஆகியே ரெண்டு வருசம்தான் ஆகுது. இப்போ வாங்குற சேலரில பொண்ண எப்படி நல்லா படிக்க வெக்கப் போறோம்னுதான் அவளுக்கு ஒரே கவலை. ஒரு கவர்மென்ட் வேல கெடச்சா நல்லா இருக்கும்னு சொல்லி சொல்லி அழுவா.’
‘ம்ம்.’
‘இப்போதான் அதுக்கு வழி தெரியற மாதிரி இருக்கு. இப்போ போன்ல அதத்தான் சொன்னா. எம்ப்ளாய்மென்ட் எக்சேன்ஜ்ல இருந்து லெட்டர் வந்திருக்காம். சர்டிபிகேட் எல்லாம் கொண்டு வரச் சொல்லிருக்காங்கனு சொன்னா. எனக்கே எவ்வளவு சந்தோசமா இருக்கு தெரியுமா?’
‘ஓ குட். சீக்கிரம் வேலை கெடைக்கட்டும். நானும் ஆல் த பெஸ்ட் சொன்னேன்னு சொல்லிடு.’ (எனக்கும் சந்தோசமாய் இருந்தது.)
‘ஷ்யூர் சிவா. இதப் பத்தி யோசிச்சு நீ டென்சன் ஆகாத. அவ யார்கிட்டயும் நம்மள பத்தி கண்டிப்பா சொல்ல மாட்டா.’
‘ம்ம். ஓகே மாலு.’
‘ம்ம். சாரி சிவா.. உன் மூட கெடுத்துட்டேன்.’

‘அதெல்லாம் ஒன்னுமில்ல மாலதி.’
‘ஆமாமா.. ஒன்னுமில்ல நீதான் சொல்ற. இங்க பாரு. என் கொழுந்தன் என்னை கூட பாக்க மாட்டேன்றார்.’ (என் பேண்டுக்கு வெளியே தரையை பார்த்தபடி தொங்கிக் கொண்டிருந்த என் தண்டை லேசாய் தட்டிக் கொடுத்தாள்.)
‘ம்ம்ம்.’
‘சரி சிவா.. ரொம்ப நேரமாச்சு. நீ கௌம்பு. அவருவந்தா வீணா ஏதாவது நெனக்கப் போறார்.’ (என் உறுப்பை எடுத்து ஜட்டிக்குள் திணித்து பேண்ட் ஜிப்பை மூடிவிட்டாள்.)
‘ம்ம்ம்’
‘என்ன ம்ம்? இன்னும் கைய எடுக்க மனசு வரலையா மச்சானுக்கு?’
‘ம்ம்ம்ம்ம்..’ (கிறக்கத்துடன் முனகிக் கொண்டே அவளின் குண்டிகளின் செழிப்பை தடவினேன்.)
‘ம்ம்.. போதும் சிவாõ. கைய எடு. ப்ளீஸ்ஸ்.’
‘வேணும்டி..’
‘என்ன்ன வேணும் என் செல்லத்துக்கு.. ம்ம்ம்..’
‘உன் குண்டி’
‘ச்சீ.. அப்புறம்?’
‘உன் முலை’
‘ம்ம்ம்.. அப்புறம்?’ (என் கையை கோர்த்து அழுத்தினாள்.)

‘உன் புண்டை.’
‘ஸ்ஸ்ஸ்.. சும்மா இரு சிவா..’ (என் கையை எடுத்து முத்தமிட்டாள்.)
‘என் மாலுவுக்கு அது ரொம்ப செக்சி’
‘ம்ம்ம்ம்ம்ம்’ (அவளது முனகல் கிறங்கியது.)
‘ஏய் புண்டையழகி..’
(அவள் கன்னம் சிவந்தது.) ‘ச்சீ.. போதும் போதும்.. எந்திரி ப்ளீஸ்ஸ்.’
நான் குண்டிகளைப் பிசைந்தேன். அதற்கு வசதியாக அவளும் லேசாக முன்புறம் குனிந்திருந்தாள்.
நான் அவளுடைய கையிலிருந்து என் கையை விலக்கி விட்டு வலது பக்க சேலையை விலக்கி ஜாக்கெட்டுக்குள் திமிறிய முலையை பிடித்தேன். அவள் என்ன செய்வதென்று தெரியாமல் தடுமாறியபடி வாசலைப் பார்த்தாள். நான் முலையை பிசைந்தேன்.
‘வேணாம் சிவாõ. போதும். விடு. இது ரொம்ப ரிஸ்க்டா. புரிஞ்சுக்கோ..’
‘வேணும்டி..’
‘என்ன வேணும் சொல்லம் சொல்ல்லுடா..’
நான் அவளின் மொபைலை எடுத்து அவள் டைப் செய்திருந்ததை காட்டினேன்.
‘ஹேய் மாலதி முன்டம்.. உன் அழகான புண்டைல ஓக்கனும் போல இருக்குடி. வரவா?’
(அவள் வெட்கத்துடன் தன் பார்வையிலிருந்து மொபைலை விலக்கினாள்.)
‘ச்சீ பொறுக்கி. ஒன்னும் வேணாம். விடு.’
‘ப்ளீஸ்டி ஒரு தடவ.’
‘ஏய்ய் விளையாடாத சிவா. சொன்னா கேளு. இன்னொரு நாள் பாத்துக்கலாம். இப்போ முடியாது.’
‘இன்னொரு நாள்னா எப்போ?’
‘எப்போனு நானே சொல்றேன் சிவா.’
‘போடி முன்டம். இப்படித்தான் சொல்லுவ. அப்புறம் போன் பண்ணி பிரன்டா இருப்போம்னு சொல்லி மூக்க சீந்திட்டு அழுவ.’
‘ஓய்ய்.. என்ன கிண்டலா.. அப்படியே நான் பிரன்டா இருப்போம்னு சொன்னாலும் நீ விட்டுடப் போறயாக்கும்? இன்னக்கி கூடத்தான் அழுதேன். அழுறவ கிட்ட நாலு வார்த்தை பேசி ஆறுதல் படுத்துவனு பார்த்தா, அங்க புடிச்சு இங்க புடிச்சு உசுப்பேத்திவிட்டு மறுபடியும் என்னை கவுத்தி வெச்சிருக்க. பொறுக்கி.’